Suzanne wiedzie na pozór idealne życie, ma wielu przyjaciół, piękny dom, kochającego męża i dzieci. Ale pod płaszczykiem codziennych sukcesów kryją się niezadowolenie i wciąż narastające konflikty, które nieuchronnie prowadzą rodzinę Blakmore ku upadkowi. Wszystko zmienia się, gdy Suzanne natrafia na wychudzoną i chorą nastolatkę mieszkającą samotnie w lesie. Kobieta jeszcze nie wie, jak to spotkanie odmieni jej los.
Byłem zahipnotyzowany pięknymi słowami, które naprawdę wychodzą na jaw w tej powieści. Książka nie tylko zawierała fabułę, która była porywająca i wciągająca, ale także miała ważne, aktualne przesłania i lekcje dotyczące naszej planety. Sonja Yoerg naprawdę błyszczy. Ma ona prawdziwy dar opisywania świata przyrody - mogłem poczuć zapach wilgotnej ziemi, usłyszeć strumień rozlewający się po skałach i rozpoznać wołanie ptaków, które od czasu do czasu wymieniała.
„Iris wiedziała, że bycie silną nie wystarcza, ponieważ życie może ważyć więcej, niż sobie wyobrażała. Musiała zginać się jak gałąź obciążona śniegiem, wyskakując w kierunku ziemi.”
🌼 To urocza historia różnych podróży bohaterów, które zabierały mnie na piękne spacery po górach Wirginii i przez rozbitą rodzinę, która może mieć nadzieję na ponowne odnalezienie się. Przewracałem strony powoli, delektując się ważnymi i pięknymi frazami, które każdy może odebrać inaczej.
W fabule i bohaterach jest tyle wartych uwagi elementów, że trudno jest zanurkować zbyt głęboko w krótkiej "recenzji". Niezwykle opisowa powieść, która zatraci Cię na emocjonujących stronach. Czy każdy bohater książki odnajdzie swoje powołanie i będzie z dumą kroczyć przez życie? Przekonajcie się sami. Z całego serca polecam fanom książki pt. "Gdzie śpiewają raki" ❤️
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz